قیمت‌های نفت با تغییرات جزئی

به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی طلا و ارز، قیمت‌های نفت در اوایل معاملات آسیایی روز چهارشنبه تغییر چندانی نداشتند؛ در همین راستا، قراردادهای آتی نفت برنت با ۲ سنت کاهش، معادل ۰.۰۳ درصد، به ۷۳.۶۰ دلار در هر بشکه رسیدند، در حالی که قراردادهای آتی نفت خام وست تگزاس اینترمدیت (WTI) ایالات متحده ۳ سنت، معادل ۰.۰۴ درصد، کاهش یافته و به ۶۹.۹۱ دلار رسیدند.

علیرغم کاهش جزئی امروز، برنت در روز سه‌شنبه، افزایش قابل توجهی معادل ۲.۵ درصد را در طول دو هفته نشان داد که در واقع، بزرگترین افزایش خود را در دو هفته گذشته ثبت کرد و ۲.۵٪ رشد داشت. 

در حال حاضر، شرکت‌کنندگان بازار موضوعاتی اعم از تنش‌های ژئوپولیتیکی و احتمال تمدید کاهش عرضه اوپک پلاس را در برابر تقاضای ضعیف ارزیابی می‌کنند. همچنین مسائلی همچون افزایش موجودی‌های نفت خام و سوخت در ایالات متحده نیز در کانون توجه قرار دارند.

به گفته‌ی پریانکا سچدهوا، تحلیلگر ارشد بازار در فیلیپ نوا، تنش‌های ژئوپلیتیک، از جمله آتش‌بس ناپایدار بین اسرائیل و حزب‌الله، اعلام اضطراری وضعیت نظامی در کره جنوبی و بروز شورش‌ها در سوریه، که تهدیدی برای کشاندن نیروهایی از چندین کشور تولیدکننده نفت است، همه و همه به حمایت از قیمت‌های نفت کمک کردند.

اما در حالی که نشانه‌های تقاضای ضعیف از ایالات متحده و چین، دو اقتصاد بزرگ جهان وجود دارد، بازارهای نفتی به طور کلی تأمین فراوان در سال 2025 را نادیده می‌گیرند.

سچدهوا در این زمینه خاطرنشان کرد: «نشانه‌های ضعیف تقاضا از سرزمین اصلی چین نگرانی‌هایی درباره تقاضا در بازار نفت ایجاد می‌کند. آنچه مسلم است بزرگ‌ترین واردکننده نفت خام جهان ممکن است در حفظ سهم قابل توجه خود از تقاضای جهانی تا سال 2025 با مشکل مواجه شود.»

در عین حال، منابع بازار با استناد به داده‌های مؤسسه نفت آمریکا اعلام کردند که در ایالات متحده، موجودی‌های نفت خام هفته‌ی گذشته 1.2 میلیون بشکه افزایش یافته‌اند.

افزون بر آن، با وجود اینکه این هفته، روز شکرگزاری را در خود داشت که معمولاً تقاضا به دلیل سفر خانواده‌ها با خودرو برای گردهمایی‌های تعطیلات افزایش می‌یابد، ذخایر بنزین نیز به میزان ۴.۶ میلیون بشکه افزایش یافت.

به این ترتیب، ذخایر نفت خام ایالات متحده در هفته گذشته، با مازاد ۱.۲ میلیون بشکه مواجه شد. به همین ترتیب، بنزین نیز در هفته گذشته با مازاد ۴.۶ میلیون بشکه مواجه شد.

داده‌های رسمی درباره ذخایر نفت از سوی اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده روز چهارشنبه ساعت ۱۰:۳۰ صبح به وقت شرقی منتشر خواهد شد. تحلیلگران نظرسنجی‌شده توسط رویترز انتظار دارند که ذخایر نفت خام ۷۰۰,۰۰۰ بشکه کاهش یابد و ذخایر بنزین ۶۳۹,۰۰۰ بشکه افزایش یابد.

علاوه بر این، سازمان کشورهای صادرکننده نفت و متحدانش، یا اوپک پلاس، احتمالاً کاهش تولید را تا پایان سه‌ماهه اول سال آینده تمدید خواهند کرد، در جلسه‌ی روز پنج‌شنبه ملاقات خواهند کرد. اوپک+ به دنبال این است که به تدریج کاهش عرضه را در سال آینده کاهش دهد.

«ویوک دهار» تحلیلگر بانک مشترک‌المنافع استرالیا، در یادداشتی بیان کرد: «مسئله اصلی که هر گونه بازگشت عرضه اوپک+ را تحت تأثیر قرار می‌دهد این است که انتظار می‌رود رشد عرضه غیر اوپک در سال ۲۰۲۵، از رشد تقاضای جهانی نفت پیشی بگیرد.»

به علاوه، سازمان بین‌المللی انرژی انتظار دارد که رشد عرضه غیر اوپک، به رهبری ایالات متحده، کانادا، گویان و برزیل، عرضه را در سال آینده به میزان ۱.۵ میلیون بشکه در روز افزایش دهد. به علاوه، از آنجا که طبق پیش‌بینی‌ها تقاضای نفت چین همچنان ضعیف باقی می‌ماند، انتظار می‌رود تقاضای جهانی نفت حدود ۱ میلیون بشکه در روز افزایش یابد.

و اما در چشم‌انداز ژئوپلیتک، در خاورمیانه، اسرائیل روز سه‌شنبه اعلام کرد که در صورت فروپاشی آتش‌بس با حزب‌الله، به جنگ بازخواهد گشت و حملاتش به عمق لبنان و خود دولت هدف خواهد گرفت. این اظهارات پس از مرگبارترین روز از زمان توافق آتش‌بس اسرائیل و حزب‌الله در هفته گذشته مطرح شد.

در کنار این، رویترز از شورش‌هایی علیه نیروهای دولتی در روز سه‌شنبه خبر داد که پس از تصرف غیرمنتظره حلب در هفته گذشته رخ داد.

آنچه مسلم است کشورهای اوپک پلاس نیز به دنبال حذف محدودیت‌های عرضه نفت خام هستند. البته نباید فراموش کرد که افزایش تنش‌ها در غرب آسیا می‌تواند عامل تعیین‌کننده‌ای در تصمیم اوپک پلاس باشد.

راهول کلانتری (Rahul Kalantri)، معاون کالاها در Mehta Equities در این زمینه تصریح کرد: «ما پیش‌بینی می‌کنیم که قیمت‌های نفت خام در این هفته به دلیل نوسانات در شاخص دلار، جلسات آتی اوپک پلاس (OPEC+) و تنش‌های ژئوپولیتیکی جاری، ناپایدار باقی بمانند.

و اما در ایالات متحده، دولت دونالد ترامپ وعده داده است که برای کاهش هزینه‌های انرژی به شعار «بچه‌ها، حفاری» عمل کند، برنامه‌ای که به دلیل نگرانی از درآمدهای دلاری، موجب نگرانی دولت‌های تولیدکننده نفت در بازارهای نوظهور می‌شود و کشورهای واردکننده را امیدوار می‌سازد.

آنچه مسلم است از نظر عملی، ترامپ، رئیس‌جمهور آینده‌ی بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت جهان، نمی‌تواند به‌طور کامل بر قیمت‌ها کنترل داشته باشد.

ایالات متحده تأثیر محدودی بر گروه تولیدکننده اوپک پلاس، سازمان کشورهای صادرکننده نفت و متحدانش دارد و علاوه بر آن، شرکتی دولتی برای افزایش تولید ندارد که ترامپ بتواند از آن چنین درخواستی داشته باشد.

با این حال، چشم‌انداز اقتصادی نامشخص در بزرگ‌ترین کشورهای مصرف‌کننده نفت، به‌ویژه چین، و احتمال مازاد عرضه نفت، سرمایه‌گذاران را به احتیاط واداشته است تا تأثیر وعده انتخاباتی ترامپ را ارزیابی کنند.

توماس هاوگارد، مدیر پورتفوی بدهی‌های بازارهای نوظهور در شرکت جانوس هندرسون، ابراز داشت: «شما با مشکلات یا چالش‌های خاص هر کشور به دلیل کاهش قیمت‌های نفت مواجه خواهید شد. اما بیش از نیمی از فضای سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور، واردکنندگان بزرگ نفت هستند. در این شرایط، بی‌تردید برندگان و بازندگانی وجود خواهند داشت.»

در ادامه، نگاهی به کشورهایی می‌اندازیم که ممکن است در صورت کاهش قیمت جهانی نفت به حدود ۴۰ دلار در هر بشکه، که کمی بیشتر از نیمی از قیمت‌های فعلی است، برنده یا بازنده شوند.

درد تولیدکنندگان

ترازنامه‌های تولیدکنندگان بزرگ جهان، از جمله بزرگ‌ترین تولیدکننده اوپک، عربستان سعودی، به‌طور نظری بیشترین آسیب را از کاهش قیمت‌های نفت خواهند دید.

البته این کشور، با چندین صندوق ثروت دولتی و دسترسی آسان به وام‌های جهانی، تا حدی ایمن است.

پس از سقوط قیمت‌های نفت در سال‌های اخیر، عربستان سعودی، همراه با سایر کشورهای خلیج فارس مانند امارات متحده عربی، تلاش کرده‌اند تا اقتصاد خود را متنوع کنند و بازارهای بدهی محلی را پرورش دهند.

با این حال، جی‌پی‌مورگان اشاره کرده است که کاهش قیمت ممکن است آنها را وادار کند تا پروژه‌های کلان مانند شهر آینده، نئوم، به ارزش ۵۰۰ میلیارد دلار را بیشتر کاهش دهند.

برای تولیدکنندگان فقیرتر، مانند آنگولا، اکوادور و نیجریه، کاهش قیمت‌ها آسیب‌زاتر خواهد بود. بیشتر آنها به نفت برای تأمین دلار وابسته‌اند و نیاز دارند که قیمت‌ها به نزدیکی ۱۰۰ دلار در هر بشکه برسد تا بودجه‌های خود را متعادل کنند.

دیوید ریس، اقتصاددان ارشد بازارهای نوظهور در شرکت سرمایه‌گذاری شرودرز، با تأکید بر تنها تکیه‌گاه پس‌اندازی این کشورها، خاطرنشان کرد که آنها از قبل بدهی دارند و به دلیل دسترسی محدود به وام‌های مقرون به صرفه، دچار مشکل خواهند بود.

وی همچنین نسبت به بدتر و بدتر شدن پوشش‌های بزرگ بدهی این کشورها، در صورت واردشدن ضربه بزرگ به درآمد کلیدی آنها هشدار داد. 

این فشار همچنین می‌تواند موجب شود که سرمایه‌گذاران داستان‌های مثبت موجود را نادیده بگیرند، از جمله اصلاحات گسترده یارانه سوخت و ارز خارجی نیجریه یا تلاش آنگولا برای کاهش بدهی‌های خود.